Ceylân'a Çağrı Şiiri - Erbil Pozam

Şaştım sana tutulunca
Ahraz oldum ben karşında
Vahşi atken şu dağlarda
Kement vurdun sen bağrıma

Sen ürkeksin, sen Ceylan’sın
Adım atsam tez kaçarsın
Kalbim nasıl kovalasın?
Kuzu iken ben ardında.

Ceylan ehil olmaz ama,
Tuzak kurmak günah sana
Gül yüzünle çiçeklenen
Gönül bahçem var ardında.

Tel çevirsem etrafına,
Yüzün nuru söner ama:
Bozkırlar da çorak sana
Sen gönlüme gel Ceylan’ım.

Kaç güzel var boyun eğen,
Yine benim dudak büken
Gül yüzünle mühürlenen
Gözlerim var bak ardında...