Avcılar vurdular, parçaladılar,
Hangi kapılara varasın Ceylan?
Soğumasın diye kurcaladılar,
Öcümüzde savmaz yarasın Ceylan.
Makarna istedin, kırlara koştun,
Kendi alanında haddi mi aştın?
Avcının kurduğu tuzağa düştün,
İçimizde savmaz yarasın Ceylan.
Acaba kaç kişi acını duydu?
Seni çocuğunun yerine koydu,
Böyle bir düzene vicdanı uydu,
Kaçımızda savmaz yarasın Ceylan?
Çanakkalelerde bu millet birdi,
Sonra kanımıza kim, neden girdi?
Ceylanlarımızı toprağa serdi,
Nicemizde savmaz yarasın Ceylan.
Millet ne yaptı ki düşman bildiler?
Irkçılıkla halkı bölüp dildiler,
Yetişen gençliği kırıp sildiler,
Gücümüzde savmaz yarasın Ceylan.
İhanet belgesi bitmeyen dizi,
Dağlıca, Aktütün yolunda izi,
Yıllarca katledip yediler bizi,
Acımızda savmaz yarasın Ceylan.
Bir anayasayı yazamıyorsak,
Zulüm düzenini bozamıyorsak,
Zulmedene dahi kızmıyorsak,
Suçumuzda savmaz yarasın Ceylan.
(01 Ekim 2009)
Kayıt Tarihi : 12.3.2010 13:41:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!