Ceylan Şiiri - İbrahim Çelikli

Hayat
hayat böyle
bilmediğimiz koyaklar da ne ceylanlar can havliyle kaçışır..
ömür..
ömür yetmez can çekişir.. sevdalar

ne tomurcuklara gebedir aynı yerde çalı dipleri
asılırsın.. gelivermez verir de çiçeğini..
gıcır sarı çiğdemler, papatyalar

hayat
hayat verir güneş
aynı yeri ışıtır, ısıtır, yakar

hayat
hayat verir yağmur
ve yağmur, aynı çalıyı aynı tomurcuğu damlalar
ve kaklar aynı ceylanı, aynı etçili sular….

gün
ve gün günbegün devam eder,
aynı güneşle çiçeklenen
tomurcukları yer ceylanlar
ceylanları aslanlar..

aşk..
ne ceylanlar ne aşklara mazhar olur da
bilmez, umurunda olmaz aslanlar
bilir, avlanırlar..

bilmez
bilemez ceylanlar
yağmurların bereketini,
düşünmez güneşin batma saatini
kaçar, bir dişi aslandan kaçar

kaçar..
önemi kalmaz, tomurcuğun, güneşin.. yağmurun
ovaların uçsuz bucaksız olduğunun
çalının kuytusunun
kaçabildiği kadardır dünya,
dar gelir koca dünya, koca dünya dar..

mevsim..
mevsimler geçer
ve illa bir koyakta
bir dişi aslan yavrusunu beslemek zorundadır
onu bekler gelecekteki aslanlar..

ceylan..
ceylanlar neslin idamesi derdindedir.. aslanların da
çağırır da gözleriyle, en yeleli erkeği.. takar ardına
sevişirde sevişir.. sabahlara.. akşamlara kadar

***

güneş..
güneş doğar
bereketli yağmurlar, yeşile can verir,
nebat semiz ceylanlara, onlar aslan yavrularına
ceylan gözler sussa da
ceylan gözlerin canıma can katar

bende
bende de anlamı yoktur mevsimlerin, yağmurun, güneşin
çiğdemin,
dişi aslanının,.. yavrularının… hayatın..
senden beri, bilmem ne kadar geçti yâr

senin..
senin gülümsediğinden beri..
ve ne kaldı dişi aslanın yüğrülmesine
bana ne... yağmur, güneş, dünya
bana yeter, ceylan gözlerin gülümsüyorsa

gülümse.. o kadar