Ceylan Şiiri - Leyla Özercan

Bir yok oluşun varoluşa döndüğü çizgideyiz belki de
Yolların dağlara,dağların denizlere açıldığı bir ufuk
Yıldızların yağmurla yeryüzüne indiği bir gök
Yaşananlardan yaşanacaklara uzanan bir yol
üzerinde yürüdüğümüz.
Yeni duraklarda yeni bekleyişler,içimizi titreten
Nedensiz endişeler,yeyip bitiren enerjimizi
Güvensiz insanlar,eriten bir çırpıda güvenimizi.
Karanlıklar,tüketmek isteyen aydınlıklarımızı.
Düşler sokağında bir düş,gerçeklerimizi gölgeleyen
Değerlerimizi değersizleştiren,bir davranış.
Sarsıntılarımızı bastıran bir yürek sıcaklığı,
İniş çıkışlarımızı dengeleyen bir dost sesi.
Bir dost eli,sıcaklığını elimizde hep duyumsadığımız
Hep yanımızda olmayan,ama hep yüreğimizde yaşattığımız
Yaşanan güzelliklerin anısına adadığımız bir ezgi
Dinledikçe eskilere dönüp,duygularla çarpıştığımız.
Bir telefonun yakınlığına özdeş dostluklar,
Yüreklerden yüreklere bir yol olan sevdalar
Ve yolları güllerle bezeyen düşünüler
Kışları bahara çeviren iletiler…
Sonsuza değin güzelliklerin peşinden koşan
bir ceylan misali,
Ürkek,kararlı,başarılı ve sevgi dolu! ...

(Diyarbakır)