Ceylan Şiiri - Hıdır Yallı

Bir söğüt eğildi Munzura,
Dalıyla bir su içmede,
Etrafında olan bitenden bihaber,
Gamsız tasasız gülümsemede.

Bir sevda dolanmıştı boynuma,
Kehribar renginde köpüğümsü,
Bir dalga boylandı dalyanda,
Rüzgarı nemruta yol almada.

Küçük kız salınıyordu salıncakta
Olan bitenden hep habersiz,
Kaybolan geleceğinin karanlığında
Acılar içinde açlığı solumakta.

Bir ceylan dolaşır dağlarda,
Çifte tüfekli celat onun peşisıra,
Karnını doyuracak fırsatı kollamda,
İnsan insanlığını unutmuş bulunmakta....