Ceylan Şiiri - Fahrettin Selçik

C E Y L A N

Takıldığımda elma gibi kızarırdın,
Şımarır poponu oynatıp kıvırırdın,
Sihillerin vucut’un her tarafını sarınca,
Göğüslerini açtı döküldü ortaya gonca

Gözlerim arar oldu sonra mmleri,
Tahrik eder yırtmaçlı açılan etekleri,
Yumuşakdır ince parmaklı elleri,
Açılırdı,görüşünce berabar gülleri,

Anlatırdın konuştukça bana,ilkleri,
Sinema ve film bunlardan biri,
Vermeye çalışırdım erdemleri,
Her şey söndü, sen gittiğinden beri.

İçimde duyarım,sevgi ve özlemi,
Bilirmisin, nasıldır aşkın gizemi,
Görmek yaşamak gerek,demekki,
Olsa da yesek düğün keşkeki,

Postacın çantasından çıkmıştın ya,
Benziyordun yaban bir ceylana,
Mahcuptun,gözün yere bakıyordu,
Doğallığın her halinden okunuyordu,

Yakanın kiraz bahçeleri,
Kimse bilmez nasıldır cinsleri,
Bahçe ve doğayla uyumluydun,
İnan bana,bir içim suydun.

Fahrettin Selçik