Ceylan... Şiiri - Necla Ünal

Uçsuz bucaksız, bembeyaz
Karla kaplı bir ormanda
Yolunu kaybetmiş yaralı, ürkek bir ceylan..
Kar diz boyu, dertleri ise boyunu aşmış
Hava buz ayazı, üşüyor
Donacak neredeyse, ölecek..
Hiçbirşeyin önemi kalmamış onun için, belli
Bıkmış, yıpranmış, hayli yorgun üstelik..
Ümitsiz, çaresiz, sadece ağlıyor
Gözyaşları ıslatıyor yanağını, biraz da ısıtıyor
Hıçkırıkları ise çınlatıyor her yanı,
Duyan yok!
Ne farkeder ki?
Duysalar da anlamıyorlar zaten..
Boşver yaralı ceylanım, aldırma
Sen yoluna devam et.
Yıldırmasın seni sakın, soğuk, kar
İnanıyorum, şayet bugün ölmezsen
Yaşayacak nice güzel günlerin var! ...