Ceylan Şiiri - Utku Fener

I.

Gecenin meleği ayla dertleşsem
Aşkımı ayın ışığıyla birleştirsem
Aşkımı aya anlatsam
Desem ki;

Kahverengi saçlarına gömülsem
Güzel kokunla, huzurla uyusam
Başının tacı olsam

Kahverengi gözlerinde kavrulsam, kül olsam
Gözünün çeşmesi olsam
Üzüntülerinde kuruyup, neşende aksam
Aşkım gözlerinde parıldasa

İki dudağının arasında yaşasam,yaşasam
Gülüşünle büyülesen beni ebedi
Senin nefesinle yaşasam
Sesinle bana haykırsan
Kalbime dolanmış zehirli sarmaşıklardan kurtarsan

Beni sevsen
Acılarıma, üzüntüme deva olsan
Aklımı başımdan alsan
Deli olsam, deli olsam
Ateş denizini kevser zannetsem
Cehennemi cennete tezahür etsem
Sevmeni isterdim ki
Tanrıyla yalnızlığı paylaşmasam

II.

Ben mühendis değilim
Aşkıma yuva yapamam
Depremden korkarım

Ben zeki olamam
Aşkımdan divane olurum

Ben şairim, şiirler yazarım
Şiirlerimle aşık olur
Şiirlerimle acı çekerim

Yıldızlara şiirler yazdım
Adını her akşam gökyüzüne yazsınlar diye

Güneşe ve aya şiirler yazdım
Yolunu her daim aydınlatsın diye

Denizlere şiirler yazdım
Sesinle kurusun, sesinle coşsun diye

Meleklere şiirler yazdım
Seni her daim kollasınlar diye

Tanrıya şiirler yazdım
Sana olan aşkımı yaşatsın diye

Hicranlar yazdım
Aşkımın temeli seninle olsun diye

Dolu dolu şiir kitapları yazsam
Onları kolunda tutsan, narin ellerinle taşısan

III.

Kolkola giremesekte, elini tutamasamda
Şiirlerimle , korkularında yanında olsam

Seni güldürmekten keyif alsam da
Şiirlerimle her daim güldürsem seni

Seninle kavga edemesemde
Şiirlerimle kavga etsen

Senin yanında olamasam da
Şiirlerimle, seninle birlikte yaşasam

IV.

Ay ile dertleşirken seni anlatsam
Seni düşünsem
Seninle hayal kursam
Seninle olabilecek
Bütün ihtimallerin dışında olduğumu bilmek
çok acıtıyor

Ansızın dünya halimi sorsa;
Neyin var şair, neyin var
Desem ki ;
Sevgim var, aşkım var
Yeniden aşık oldum desem
Keşke diyebilsem
Keşke…