Bir Ceylan eti yer gibi kartalın
Pençelerim üstünde
Ruhum içinde dolanıyordum
Ben seni alıp yükselirken maviliklere
Yükselirken sevdamızın nefessiz kalıp
Öleceğini bile bile
İrtifa kaybedip dibe batıyorduk
Sudan sebeplerle bana teslim olmayıp
Kaçınılmaz sona doğru yaklaşıp
Adım adım çakılıyorduk derinliklere
Yem ediyorduk sevdamızı
Manası olmayan densiz tercihlerine
Zaman ilaçtır demiştin ya sonra hani
İyileşiyorduk
Kayıt Tarihi : 7.1.2023 22:16:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Murat Özmen](https://www.antoloji.com/i/siir/2023/01/07/ceylan-130.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!