Ceylan Şiiri - Mahmut Çalışkan

Bir can Ceylan
Kâh neşeli, kâh kederli
Bir yanı halay tutar,
Bir yanı törpüler hasretini.
Ne fırtınalar yaşıyor içinde bilinmez
Gülerken güzel yüzü,
Gözleri ele veriyor, içindeki derdi
Yirmibeş yaşında, çok yirmibeş var yaşanmış,
Değme yetmişliklere tur bindiren...
Bir insan, Ceylan
Nağmeler dökülürken dilinden
Şarkılar selâm duruyor
Önünde eğiliyor dizeler.
Kaç isyan bastırdı kim bilir
Şişeden dökülen meyler.
Bazen bir romanın anlattığını
Bir kelime, bir cümle söyler
Bir susuş çok şey anlatır bazen
Susar Ceylan
Bir güzel Ceylan
Kaderinin kederine vurup tekmeyi
Satıp dünyanın anasını
Çalım atıyor zamana
İyi öğretmiş kendine,
Yıkılmadım demeyi
Eğilip bükülmemeyi
Yürüyor yolunda Ceylan
Yaşıyor kendine biçilen,
Üzerine giyindiği hayatı
Kaygılar sarmalında kaygısız
Gamlar deryasında gamsız görünen
Bir hayat Ceylan
Sövmeye bile değmeyecek bazı hiçler
Var mısınız?
Siz Ceylan'ın yanında adam mısınız?
Yiyin bıyıklarınızı
Utanın varlığınızdan
Bir kadın, bir adam Ceylan.