Ceyla Ceylan Şiirleri - Şair Ceyla Ceylan

Günümüzün çocukları
Çocuk gibi değil
Günümüzün gençleri
Genç değil
Günümüzün aşkları
Aşk değil

Ne konuşmak
Ne de gülmek kahkahalarla
Susmak,
Sessizce gülümsemek
Daha bir anlam kazanıyor.

Ey zaman
Seninle kavgam
Hep dimdik olacağım
Bükülse de belim.
Güzellikler yerleştireceğim
Yüzümdeki çizgilere

Yazılmamış duygular var mıdır?
Benden önce her şeyi yazmışlar
Ne acılarım acı
Ne umutlarım umut
Ne aşklarım aşk
Benim duygularım

Gecelerinde tadı kalmadı
Uzun uzun hayaller kurardık eskiden.

Şimdi ne oldu?

Geceler mi kısaldı

Sabır bittikçe
Nihayete yaklaşırmış insan.

Biraz sabretse
Aşarmış güçlükleri.

İnsan her şeye susa bilirmiş
Sustum.

İnsan kırk parçaya bölüne bilirmiş
Bölündüm.

Sonbahar indi yine
Şehrin üstüne
Şehirse üstüme üstüme.
Her geçen, sen
Her bakan, sen
Şu yürüyen aheste aheste

Geç tanıdım seni geç
Geç kaldın hayatıma
Yeniden başlamak zor
Benim kaldığım yerdense imkansız.

Sende umutlar var

Korkuyorum;
Dünden,
Dünden bu güne geleceklerden.

Korkuyorum;
Bu günden,