Ceyhanım Şiiri - Selahattin Ölmez

Ceyhanım

CEYHANIM
Gördüm ki memleketimden dostlarım göçmüş
Yarenler göç edince ıssız kalmış baba ocağı
Caddeler boşalmış, bahçeler hazana dönmüş
Sanki tüm insanlar Ceyhan’dan kesmiş ayağı..

Şimdi nerede bulurum bilmem ben o dostları
Kahvesinde çay içtiğim, muhabbetli anları
Anılara kaydettiğim, sevda dolu canları
Sanki tüm dostlarım, Ceyhan’dan kesmiş ayağı.

Pamuğu, soyası terk edilmiş, gülü har olmuş
Türkü söylemez olmuş dostlar, diller lal olmuş
Yılan kale, Asma köprü, Adatepe tarumar olmuş
Tütmez olmuş bacalar, yanmıyor dostlarımın ocağı.

Gittim gördüm Ceyhan’ımı, şimdi yüreğim ağlar
Sadece ben değil, tüm canlar ve de cananlar ağlar
Bahçede güller solmuş. Gül dalında bülbül kan ağlar
Yandı Ölmez yitirince dostlarını, eridi içinin yağı…

SELAHATTİN ÖLMEZ
05.01.2011

Selahattin Ölmez
Kayıt Tarihi : 19.1.2011 08:56:00
Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Şiiri Değerlendir
Yorumunuz 5 dakika içinde sitede görüntülenecektir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!

Selahattin Ölmez