Ceyhanbekirli'nin Kuruluşu 3.bölüm

Öncelikle bir konuyu aydınlatayım;
Timuçin dede(Demirci dede)nin birinci hanımı Hürü’dür,
İkinci hanımı da Selverdir…
Atalarımızın yaşadığı çağdan öncesinden uzanan bugünümüze dek boy boy
Hürü Selver isimleri konularak günümüze kadar yaşatılmaya özen gösterilmiştir.
Artık zaman ilerlemiş çocuklar boy boy olmuş,bu arada Timuçin dedenin 4.oğlu Kuru Ali
Bekar olarak vefat eder ve Altıgözbekirli’ye gömülür.
5.çocuğu olan Kızı hürü’yü de(hanımının ismi)Yaz ayının ilk günlerinde
Cerit oğullarından Hacı Murat’a vererek evlendirir.
Artık diğer ailelerden de Altıgözbekirli’den ayrılıklar devam eder.
15,20 çadır,beş on çadır ile nerede su gözü varsa oraya gitmektedirler.
Hürüuşağı kışla hüyüğünde oturmakta olanlar;
Fakı’nın oğlu Mehmet,Adnan Özdemir Abdullah Özdemir,
Bunların emmi çocukları Hayri Baral,Cezmi Baral ve Sami Baral Hürüuşağı’na yerleşirler…Ama bundan önce Hürüuşağını yurt tutanlar Avşarlardır.
En ünlüleri de Hürü oğludur.Beş kardeş olan Cerit obasından Ali,Ahmet,
Mehmet,Süleyman ve İsmail de Konya Çumraya gidip Türkmencamili köyünü kurmuşlardır.
Bir kısmı Tatarlı da pınar var diye Muslu ağa Muslu Körezin dedeleri olan,
Muslu ağa Tatarlı’ya 3 oğluyla gider suyun gözüne konar.
Kazım,Emin, Kenan bunlar daha küçüktür.
İmran’a Altıgöz ile aynı yıllarda Dadaloğluyla savaşlarından sonra yurt tutanlar ise;
Haceli bey ve çocukları Şahin bey,Abdurahman bey ve Hamit bey Gö Ahmet ve de
Çocukları Selami,Fırat bey ve Kımızoğullarıdır.
Azizli de pıanar var oraya,Kurtkulağında pınar var oraya,Değirmen dere de pınar var oraya,
Doruk da pınar var oraya,Cerit aşireti en değerli topraklar neredeyse ve suyu varsa
Gidip yurt tutmuşlardır…Cerit oğulları Altıgöz de yaşamlarını sürdürürken,
Hemen yanıbaşında ki meralara ,sonradan göçüp gelen Şevkiye biraz ötesinde Dağıstan’lılar aşırı derecede kalabalıktırlar,Altıgözbekirli ise Çukurova da ve diğer illere dağılıp yurt tuttukları için nüfusları iyiden iyiye azalmıştır.
Timuçin dede de artık Altıgöz de bunalmaya başlamıştır.
Zaten kızı Hürüyü de Hacı Murat’a vermişti.
Kel Mehmet’in son vasiyetini yerine getirerek harekete geçmiştir.
Ailesini yanına alarak,pılısını pırtısını toplayarak,atını devesini yükleyerek tüm akrabaları ile helallaşarak 1865-1866 iskanından neçe sonra 1876 da kurulan Türkmen Yörüklerinin yurtları olan Körseli nahiyesinin içinden geçerek sağ tarafı Hürüuşağı,sol tarafına da Timuçin dede yerleşmeye karar verir…Şimdiki adı ile açıklamak zorundayım,ilk yerleşim yeri bilinsin diye;
Muhtar Ali Ağanın tarlasının hizasına,ırmağın tam başına konarlar,
Nedeni ise orada soğuk kuyu adında bir pınar vardır.
Burada çukur Çaykara gibi(pınar)ın başına konarlar.
Bu soğuk sulu pınarın başını tam 3 yıl kışlak olarak kullanırlar.
Bu arada bu yurdun ilk sahipleri yine Cerit oğullarından olan
Orçan ile emmioğlusu Nuru da burada dost hane bir şekilde hep beraber yaşamaktadırlar.
Yaz aylarında ise Çukurova’nın sarı sıcağından bunalan aşiret mallarını da alarak
Yüz yıllardır alıştıkları yaylaklarına(yaylalarına)çıkmaktadırlar.
Binboğa dolaylarında bulunan şimdiki Sancalı köyünün mıntıkasına konarlar.
Nedeni ise;bu köy Cerit köyüdür,Cerit Hasan beyinde yurdudur burası.
Buralarda soluk alıp mola verirler,oradan Yalak mıntıkası ile Binboğanın üzerindeki
Kör kuyu ,tozlu yurt şimdiki Memici oğlu Yusuf ağanın yurtlarıdır.
Şimdi ki Göksun yok iken oraları otlakiye ve bataklık iken,
Cerit oymağı bu ovadaki Törbüzek suyunun üzerine konarlar.
Giysilerini yıkarlar temizliklerini yaparlar 15 gün sonrada otlakiye olarak
Mallarını da yaydıktan sonra,daha da yukarıdaki Binboğanın yaylalarına çıkıp giderler.