CEYHAN-SEYHAN
Bir çift ırmak bilirim akar ikisi,
Eşinden ayrılmaz,ne biri,ne ötekisi,
Bir çift zülüf gibidir toroslarda ikisi,
İkisinden toplarız,altın,gümüş ve simi
Her zaman durgun akar,miskin gibi birisi,
Alıcı kuşa benzerdi,bir zaman ötekisi,
Emsali az görülür, belli ki dünyada azdır eşi,
Ceyhan da,Adana’da halka hizmet eder ikisi.
Çukurova geniştir,bir büyük defterdir sanki,
Ceyhan,ve Seyhan yazarlar üstünü mürekkep gibi,
Yıllardır insanlar bunların suyundan içti,
Mahsulü biçince dostluklar kuruldu ve yüzler güldü.
Ceyhan,Seyhan derki aktım yıllardır illerden ile,
Aktım gittim Akdenize, boz bulanık sellerle,
İnsanları selamlarım.bolluk ve bereketimle
Kalsın sağlıcakla insanlar,mutlu olsunlar hepsi.
Ölmez’in kalbinden gelir,söyler sözleri,
Ceyhan’,Seyhan’ hiç görmez mi gözleri,
Bereketi bolluğuyla,medeniyetler şehri
Suyundan almıştır ismini,Ceyhan’dır memleketi..
20,02,2005
Selahattin ÖlmezKayıt Tarihi : 7.7.2005 18:32:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Selahattin Ölmez](https://www.antoloji.com/i/siir/2005/07/07/ceyhan-seyhan.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!