CEYHAN NEHRİ
Nehirlerin gem vurulmaz küheylanıydın sen,
Bir tarih gibi Toroslardan çağlayarak akarken,
Çevrendeki insanlara bereketli nimetlerin verirken,
Şimdi nasılda aheste, aheste akıyorsun derinden.
Üstüne barajlar mı kurdular senin,akmasın diye deli,
İnsanlara mutluluk sunsun, zarar vermesin diye seli,
Kim bilir kaç kavmin söyledi,Ceyhan türküsü dili,
İnsanları tarih boyu sürmüş belli ki sana sevgisi..
Şimdi suluyorsun çukur ovayı ağır, ağır derinden,
İnsanlık saygı duyuyor sana,belli oluyor yüzlerinden,
Sen akmasan dursan,onlar da duracak edeplerinden,
Bereketi gidecek toprakların,bunu bildiklerinden..
Akar gelirsin dere tepe demeden ta Pınar Başından,
Beslenirsin bulutların suyundan gözün yaşından,
Gıda alısın hakkın varlığı; toprağı, taşı ve havasından,
Bereket sunarsın seni dost bilen insanlara rızk tasından.
Ovalarda,ekinlere otlara ağaçlara, bilumum nebatata,
Barajlarda,balıklara,yosunlara,bir cümle haşarata
Çevrende el açıp dua ile şükreyleyen top yekun insanlara,
Umut oldun,nimet oldun,rızık oldun,sen varlığınla,..
Çiftçiler,balıkçılar,hayat buldu sende, bütün insanlar,
Her katre suyunda bereket,çevrende cennet buldular,
Bereketli toprağında,Rab’lerine edep ile secde durdular
Toroslardan aşağıya inişinden,daim mutlu oldular…..
15,05,2000
SELAHATTİN ÖLMEZ
Kayıt Tarihi : 7.8.2005 05:39:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!