CEYHAN NEHRİ
-gönül ırmağım-
Eteğinden kaynar Örtme Kaya’nın
Pozuna kurbanım, Ceyhan Nehri’nin.
Salınır küheylan yelesi gibi
Sazına kurbanım, Ceyhan Nehri’nin.
Görenin gönlünü ilk anda alan
Yapılan hizmetler olmasın talan
Mesîre alanı hâline gelen
Gözüne kurbanım, Ceyhan Nehri’nin.
Gece yakamozla bana kaş eder
Kendine bakmaktan gözüm şaş eder
Var olan varlığa hayat bahşeder
Özüne kurbanım, Ceyhan Nehri’nin.
Uslu uslu yatağında belenen
Toprak ile, sürtünerek bilenen
Dört ırmaktan biri, o müjdelenen
Sözüne kurbanım, Ceyhan Nehri’nin.
O aktıkça biz onunla akarız
Onun için, şu cihânı yakarız
O nazlıca akar, bizler bakarız
Nazına kurbanım, Ceyhan Nehri’nin…
21/08/’08
Hanifi KARA
Kayıt Tarihi : 27.8.2008 00:30:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
ceyhan nehrini ve etrafını şiirinizde yaşamış görmüş olduk...
harika ve içten ifadelerle o kadar akıcı ki...
tebrikler....
TÜM YORUMLAR (2)