Ceyhan’ın Ağıdı
Ceyhan… Ey ovaya düşen cennet nefesi,
Seninle çağlar yüreğimin sesi.
Hangi dağ bağışladı sana bu ahı,
Hangi bulut yükledi gözyaşlarını?
Bir yetim gibi eğilir sazlıklar,
Sen geçerken susar eski sokaklar.
Kaç sevda suyunla akıp gitti,
Kaç hasret dalganda kayboldu bitti?
Ey nazlı ırmak, ey mahzun Ceyhan,
Bağrında saklı kaç bin ferman?
Kimi vuslat için beklerken seni,
Kimi ayrılığa kurban etti seni…
Ah Ceyhan! İçimde bir sızı gibi,
Sen akarsın, ben susarım deli gibi.
Ne zaman suyunla yüzümü yıkasam,
Gözlerimde Elbistan kalır iz gibi…
Faruk Kısaca(2006)
Kayıt Tarihi : 8.2.2025 00:04:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!