Ceyhan Irmağı
Günah olmasa da atsam kendimi
Temizlesen beni Ceyhan ırmağı
Bağrına basıpta tutsan içinde
Barındırsan beni Ceyhan ırmağı.
Dağın suyu, karın suyu sendedir
Göğün suyu, yerin suyu sendedir
Sana karşı garip özlem bendedir
Arındırsan beni Ceyhan ırmağı.
Nazlana, nazlana akar gidersin
Yanını yönünü yıkar gidersin
Elbistan, göksundan çıkar gidersin
Salındırsan beni Ceyhan ırmağı.
Yanılıp, şaşanlar sana atlarmış
Senle akıp gidip sırrın saklarmış
Kendince günahın, derdin paklarmış
Süründürsen beni Ceyhan ırmağı.
Nice gelin, kıza olmuşun mezar
Ne göz değer sana ne olr nazar
Yatak değiştirip tarihler yazar
Sevindirsen beni Ceyhan ırmağı
Vardığı her yere veriyor hayat
Bağlarda, bahçede bitirir nebat
Bazan çağlayarak edersin feryat
Utandırsan beni Ceyhan ırmağı.
Sazlık, bataklığın kuşlara cennet
Aciz kalmasaydım etmezdim minnet
Sana nasıl dert anlatsın bu ismet
Yerindirsen beni Ceyhan ırmağı.
01.04.2013
22.45
Kayıt Tarihi : 2.4.2013 14:35:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Tarihler boyu Çukurova'da varlığını sürdüren ve etkili olan Ceyhan ırmağı çeşitli hatıralara, hikayelere, ağıtlara konu olmuştur.: Benim baba annem de olanca güzelliğine rağmen dedemin üzerine kuma getirmesine ve o kumanın iftira ve yalanlarla dedeme baskı yaptırmasına dayanamayarak günün birinde babamı ve halamı alarak odun toplamak bahanesi ile ırmak kıyısına gider. Kafasına koymuştur. İnançlı kişiliğine rağmen evlatlarına şu çalıyı alayım der ve suya girer. Ceyhan ırmağı bu bu zamanki gibi sakin ve durgun değildir. Barajlar daha gem vurmamıştır ona. Baba annem yavaş yavaş suya gömülürken şöyle bir el sallamıştır yavrucuklarına ve kayboluvermiştir koca nehirde. Çocuklar ağlaşarak eve gelirler. Küçük olmalarına rağmen olanları anlatırlar. Köylüler seferber olurlar. Bir kaç gün sonra Muhacir Hürüşağı (Şimdiki Birket) civarında bulurlar naaşını ve Birkent'e defnederler. Varın siz düşünün.
TÜM YORUMLAR (1)