İsyanım var dost bildiklerime
Yalandan sahte sevenlere
İsyanım var yüzüme gülüp
Arkamdan sövenlere
Bu kadere şu talihe
Sen bana güneşin,
İlk ışıklarıyla aydınlanan,
Sakin, pırıl pırıl parlayan,
Denizi hatırlatıyorsun
Sen ılık ılık, sessizce yağan,
Yağmuru anımsatıyorsun.
Ben yüreğini gördüm arkadaş
Elini tutmuşum kim koparacak
Günler mi yollar mı bizi ayıracak
Ama başkaydı arkadaş
Seninle aynı güne başlamak
Aynı aynada kendimize bakmak
Acele et sevdiğim
Ömür geçiyor
Yüzümde kırışıklıklar
Saçlarıma aklar düşüyor
Sensiz yılların uhdesi var içimde
Seni beklerken
Ne Yalnız geceler geçirdim
Sevdiklerimden uzak yıllarda çöreklendim
Karda hiç kalmadım ama
İliklerime kadar donduğumu bilirim.
Zalim hasretler, anlamsız bakışları,
Kaç zamandır unuttum kendimi
Aylar yıllar oldu belki
Yüzüme mutsuzluk perdesi ineli
Unuttum tebessüm etmeyi.
İnsanı pembe bulutlarda gezdiren aşkı
Sen erdemin yüceliğin simgesi
Güçlülerin lideri
Zayıfların çare bildikleri
Ün şöhret seni iyi benimsedi
Beni de aldın yanına
Hangi rollerde oynatacaksın
Serseri bu gönlüm serseri
Nasıl terbiye etmeli
Bilemedim ki dizginlemeyi
Sorgusuz sevdim her taşı her dikeni
Şimdi o sevgiler içimde
Kara bir delik gibi
Sevdiğim bana küsmüş
Yüzüme bakmıyor
Yandım hasretten dudaklarım kurumuş
Gelip bir öpücük kondurmuyor
Yüreğimi açmışım
Adım atmaya korkuyor
Yaşadıkça görüyorum
Her gün neler öğreniyorum.
Çivisi düşmüş,
Tahtası eksik bu dünyanın
Her yanı adaletsiz biliyorum.
Yine de bunu kabullenemiyorum.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!