Ellerimiz değmeyecek kadar uzak
Kalplerimiz iç içe geçecek kadar yakın
Bu nasıl mesafe anlamıyorum
Adeta yokluğunla sınanıyorum
Bu sevgi bunu da aşar
Uzaklar, yakın olur bir gün
Seni gördüğüm an gözlerim parlıyor.
Gülüşün ruhumu,bedenimi güneşten daha çok ısıtıyor.
Varlığın adeta bana armağan.
Beraber bütün olamasakta bu evrende.
Her daim;
Ruhum,ruhuna.
Bir varsın bir yoksun
Kabul etmek acı da olsa yoksun
Bu yokluğun acısı geçer mi bilemem
Ama bil ki bu yokluğun acısı ruhuma ve bedenime yük
Bu yük sen benden tamamen kopunca yok olacak
Yalvarıyorum git artık bu yükü taşıyamıyorum
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!