Belkide yıkılmıştır azıcıkta o masum duvar
Keşke söylemesem dediğin oldu mu lakin söylediğin
Nedir bu yapılan cahillik,
Çaresizlikten mi geliyor yoksa
Her zaman kolay yoldan gidiyorsa insanlar
Neden ölmek yerine yaşıyorlar
Kuralların en dibinde çaresiz bıraktığınım
Kuralsız yaşadığım şehirlerdenim ben
Sense vazgeçmenin vazgeçileceği değil
Kendini kurallara adayan şehrin içinde kaybolmuş
Kaybetmenin acısıyla yaşayansın
Ezberlediğin iki kelime var aklında
Değişen hayatın birkaç kırıntısı kalmış yüreğimde
Gözlerime işleyen birkaç damla kan kalıntısı
Gecenin hüznüyle kollarımda kalan izler
Silinmiş hayatın birkaç neşeli resmi belirmekte
Acılı birkaç yüz, birkaç damla gözyaşı
Karanlıklarda yağan yağmurum
Güneşin batmasıyla gelmişti hüzünlerim
Senin hüzünlerin
Oyun yaşamanın bir parçasıydı, ölüm gibi
Senin benimle yaşadığın, öldüğün gibi
'Seni Sevmiyorum' değişin acıtmadı canımı
Aldattığın acıttı, acıtmıştı
Sana geldim
İçine alacak mısın beni
İzin verecek misin gözlerinde kaybolmama
İzin verecek misin sarılmama
Bırakacak mısın beni uzaklarda
Ölüme terk edecek misin
Seni istedim
Sadece seni
Ne sevgini ver dedim sana
Ne de yüreğini
Bana ait ol istedim ama
Artık vazgeçtim senden
Bırak,arkamdan akan gözyaşlarımı
Uzaklaş,elim eline değmeden
Bakma, gözlerim gözlerine bakmasın
Unutsun, gönlüm çaresizliğin acısını
Rüzgar, yine denizlerde dalga dalga essin
Yağmur vursun damlalarını hüzün gecelerimde pencereme
Hani nerde istanbulun çaresiz, efkarlı sitemli insanları
Ortalığı karanlıklar kaplamış ve sesiz bir uğultu var
gecenin içinde
Rüzgar saçlarıma vurmuş
Deniz dalga dalga esintide
Ya ağaçlar, onlarda hasret kalmış
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!