Ceyda Şiiri - Mert Demir 2

Bak ! Ölmek üzereyim Ceydam
Bir tek sana olsun elvedam
Nankörlüğün daniskası olsun
Al aşkımı senin orospun olsun
Ateş değil beni yakan
cehennemimde yoksun
Ama varsın sen koksun
Senle gururlansın cennet
Elimdeki son gülüm de solsun
Affedilir bu aşık elbet

Gezme hurinin yanında kıskanır
Ateşlerim gözyaşımla ıslanır
Sen iremde geztikçe
Kül olmuş kalbim hırslanır
Aşkın gururumu ezdikçe
Yastığım altımda ıslanır
Bebeklerim buğudan bezdikçe
Damarlarımda kan kurur
Sen yüzüme güldükçe
biçare adam can bulur

Ah bir gül !
Güz gelmiş gibi bahçemde güneşime güler güllerim
Elman ıslanmasın !
Güneş küfreder , savrulur küser küllerim

Ağlayarak kendini teselli eder hâkim
Sessizce arkada kıs kıs güler mavin
Yüzüme gülücüklerin çarparken ne de hoştur halim
Çölünde susuz düşmüş kalbim
Oysa Bir damla sen bana kâfi

Yâr gülü olana kanar ya
Benim elimde papatya
arkandan şiirler yazar ya
Karşında dururken kadavra
Gözün değince kalbim azar ya
Sen yokken her şey bir palavra
Karşılıksız bu aşk bir angarya
Karşımda sesiyle , güzelliğiyle kanarya
Bense yanında durunca adeta bir fasarya