Ben;
Aytmatov' un
Beyaz Gemisinde ki
Adsız çocuğum.
Herkesle birlikte başladı
Yağ yağmur çisil çisil
Ayağımın altında
Çatlamış topraklardan
Yüreğim daha sefil.
Sen ağla;
ANNEDEN ANNEYE
…………. sabahında
Kanatsız bir Melek kondu
Ana Meleğin avuçlarına
Yürek gizimiz ise,
En büyük izimiz...
söz bu dünyada.
Su yangınsa,
Balık karaya vurur.
Bir martının;
Suya dokunuşu kadar yumuşaktı bakışları
Sevmeyi biliyordu hayatı
Çünkü hiç üşümemişti
Hiç çıplak kalmamıştı ayakları.
Denizlerden
Göklerden
Mavi düşlerim vardı.
Kapatıp gözlerimi çağırdığım
Vefalı dostlarım
Anılarım, aşklarım...
Ya, alna yazılı
Bu sevda
Ya da, yüreğe kazılı
Sararmış yaprak gibi
Gözlerimin önünde
Bir kaç anı asılı
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!