Cevrin niye Şiiri - Mehmet Gökçen

Ben senin yanına gelemiyorum,
Her gün ağlıyorum gülemiyorum,
Cevrin niye bana, bilemiyorum?
Kalk gidelim gönül, biz bu ellerden.

Bakışların yakar, aşkın kor gibi,
Senin bana kastın elbet var gibi,
Bu dünya bizlere sanki dar gibi,
Kurtulamadım şu acı dillerden.

Ölüyom sevdiğim, böğrüm döverek,
Geçerim kapından, boyun eğerek,
Buzları çözerim belki diyerek,
Bir demet sunayım, gonca güllerden.

Hadi canım, gönlün olası artık,
Hem kalbim, yüreğim, hem bağrım yırtık,
GÖKÇEN’in yüzleri, yerlere sürtük,
Geçip kurtulalım biz bu çöllerden.
07.03.2006