seni bir bozkır yankısında düşledim önce
kırılgan bunalmış
bulduğu zamanı yitiren öykümdün kapımda
güz öncesi
mücevher değerinde anılar sırtladım omzuma
eski zamanlar altüst oldu hücrelerimde
tuhaf kokularını yol ettim iklimlerinden
sus bastı bizi
ötelere taşıyacaktık imbatları
yeni bir sözmüşçesine süzülerek döküldü sıcacık bakışların
döküldü ipince
kırılgan bunalmış
yitirdiği zamanı bulan öykümdün sanki
seni bir bozkır yankısında
düşleyip dururken şimdilerde kapımda
Kayıt Tarihi : 6.1.2025 18:05:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!