Yine ruhum ayrılığının mateminde,
Kıvrım kıvrım kıvranmakta…
Terk edip gidişinin acısı tenimde,
Kanayarak yanmakta…
…
Anlamamazlıkların, aymazlıkların yok mu?
Çıldırtıp deli ediyor beni…
Arada bir sigortalarım bile atıyor,
Çevrimdışı ediyor beni…
…
Biliyorum
Sen de yiyip bitiriyorsun kendi kendini
Ben ne yapayım bulamadınsa dengini
Aldın mı sen de ayrılığın rengini?
…
Yine de biliyorum ki,
Çaresiz, çarnaçar dönüp bana geleceksin
Yine nefsin gemi azıya almış
Mutlak intikamını almak isteyeceksin
…
İndir yelkenlerini de, limanıma yanaş
Kırıp geçirme, sakin ol, biraz yavaş
Sende biliyorsun ölünceye kadar devam edecek
Aramızdaki bu sinir tahripli savaş
…
Biliyorum ki ben yokken sen yarımsın
Sen yokken de ben yarımım
Ne ben tam bir adam olurum seniz
Ne de sen bir hanım efendi olursun beniz
…
Antakya-131210
Kayıt Tarihi : 13.12.2010 14:09:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!