Yine duman çöktü gönül bağıma
Bahar yaz olmadan kışa çevrildi
Dertlerimi döktüm dert ortağıma
Sözüm kar etmedi boşa çevrildi
Kimse bilmez benim acı çektiğim
Duvar diblerinde boyun büktüğüm
Gözlerimden damla damla döktüğüm
Sanki pınar oldu yaşa çevrildi
Bu böyle sürecek belki bir asır
Gözyaşım yorgandır döşeğim hasır
Duygular köreldi yüreğim nasır
Sanki kara bağrım taşa çevrildi
Sendelendim durdum bataklı yolda
Ayakta pranga kelepçe kolda
Kendimi aradım sağda ve solda
Bulamadım geri başa çevrildi
Böyle çektim bu dünyanın kahrını
İçime akıttım acı zehrini
Yakmaz istemezken gönül şehrini
Alevlendi kor ataşa çevrildi
24.10.2013
ŞÜKRANİ
Kayıt Tarihi : 25.10.2013 09:16:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Şükrü Toprak](https://www.antoloji.com/i/siir/2013/10/25/cevrildi.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!