Çevreyolu Şiiri - Can Carmen

Yeşil tabelaları takip et
Koş, mümkünse atla bir dolmuşa
Uğruna çalınır bile belki antika bir tanesi
Hatta oyuncaklara bile binersin
Biri çektikçe geriye kuvvetlice
O kadar meşakkatli, destan gibi ki yol
Hemencek varmak istersin çevreyoluna

Tabelalar pasaklı, kırağı çalmış kıyın kıyın
Neresinden sapacağını kestiremezsin yolun
Ah eder karşıya geçen kirpi
Fotoğrafları ne tatlıydı meğer
Gözleri bakmasa da suretine
Almak istiyordu yuvasına
Leşler ve lastik parçaları ise yığın yığın

Bir ucundan bir ucuna giderdik Ankara’nın
Gerçi bir ucu yuvamızdı ya
Diğer ucunda zebaniler olsa çıkılırdı çevreyoluna
Dönmesi hoştu, yoksa gamlıydı abajurlarımız
Kedilerimizin başı şişeli üç beş saat olmuş
Özlerler bizi ama değil mi?
Celallenseler de gelelim geri diye bakaralar çevreyoluna

Sağda biriken cam parçaları batsın isterdim boynuma
Delsin baldırlarımı delikli direkler
Öperdin, salah bulurdu
İncecik sigarandan zaman bulursa dudakların…
Bir solukta kül ettim onu diye berduş kestirirdim kendimi
Boğazımı deşsin isterdim
Ben boğazlamadan aşığını

Terk edişleri de vardır çevreyolunun
Avcum bacaklarında,
Bakışlarım anlam vermeye çalışırken durgunluğuna,
Kızar bize şeritler
Gözbebeklerimizde çakar sinyaller
Seni ayıltmaya çalışıyorlar biliyorum
Sen yokken de epey mesai harcadık
Yuvamız sende, yollar bende kalsın istiyorum