Çevremi Saran Sen... Şiiri - Cengiz Okçu

Biraz önce seni düşledim,
Aklım sendeyken nasıl bir hale bürünürüm
Bilmezsin.
Senin için biriktirdiğim günleri harcamaya başladım…
Bir bilsen.
Çok değil birkaç gün önce ilk pişmanlığımı duydum

Keşke ile başlayan bir cümle kurdum
Uzun uzadıya…
Belirsiz bir sonu vardı
En başta “keşke sevmeseydim” vardı
O yeter.

Ne kadar hızlı kopuyorum senden,
Ne kadar hızlı

Giymiş olduğun rollerini hiçbir zaman unutmamak.
İlk zamanlarda tanıdığım seni aramak,
Bulamamak.
Ne zaman masumane hallerini rastlasam
Kanmıyorum,
Bir daha kanmamak uğruna bu aşkı yakıyorum…

Bir bilsen.
Her şeyin anlamsızlığı içindeyim,
Geçmişin karanlığında aydınlığım olamadınsa eğer
Seni affetmemek uğruna alıyorum bu nefesi.
Sana olmaz, ben herkesi sana benzetir oldum
Bu yüzden güvensizce! seviyorum! ...

Belki sende beni suçlarsın “neden sevdin” diye.
Cevap yok,
Bir bilsem…
Bana özgü bir şeydi bu başkalarına değil.
Bu yüzden canım, canım değilsin artık.

Çevremi saran senden uzaklaşırken
Kim bilir kaç kere şehit olacak bu bedenim?
Kim bilir kaç kere?
Bu gün gök kuşağındaki renklere siyahı da ekledim,
Çünkü ilk şehidimi verdim.
Şahidim ben.

Ve bir de;
Bir gram gözyaşım bile
Sana helal değil artık…
Bilir misin?
Bilmezsin! ! !