Çevre ediniriz bizler, gerek bilerek, gerekse çevremizin çevresiyle…
Bazen tatlı AN’lar yaşarız, bazen ise üzüntüleri ekleriz dert heybesine…
Çevre çok önemli…
İnsan sosyal bir varlık, mutlaka kendinden olan ruhlar ile temas kuracak…
İşte O AN, bazen doğru tercihler, bazen de zamanın öğrettiği tecrübeler katarız kendimize…
Çevre mühim, çevre hazine, çevre dert heybesi, çevre çevreleri çevreleyen…
İnsan çevresi birkaç sınıfa ayrılıyor…
Düşünce, yazım, sanat, iş, eğitim, cürüm…
Maddeyi soyutlayan kişinin çevresi manada çoğalıyor…
Çünkü onun için madde hiçbir şey…
Maddeyi baki kılmak isteyen kişi içinse, şatolar, villalar, çimento borsası şart…
Ayrıca mezarlıktaki, üç metre kare yerin maddi değeri, deniz manzaralı filan hesabı…(!)
Çevre demek, ortak fiilde, ortak amaçlar uğruna, ortaklıkları paylaşmak çoğunlukla…
Ortak olanlar neler ki?
Para, madde, altın, gümüş, bunlar ortak mı?
Madden ortak değerler, bu gün bende, yarın sende…(!)
Oysa, ortakların ortakları var hayatımızda…
Bir fincan kahve sıcağı, bir adet susamlı tavuk gibi…(!)
Tüm bunları baki kılan ‘’Dost’’ sohbeti…
Dostane sohbet yazın, serinleten bir esinti, kışın ısıtan şömine…
Çevre çok önemli…
Çevremizdeki dostlarımız, bu gün varlar bollukta, yarın yoklar yoklukta…
O zaman, ilahi olanları dost edinmeliyiz…
Maddeyi eleyip, eleği duvara asanları, dost sohbetine inciler dağıtanları…
İşte onun huzuru ve lezzeti, ancak tadınca anlaşılıyor…
Gönül dostlarından Çevre dilerim, tüm Canlara…
Emrah BEKÇİ / Çanakkale 23 Ekim 2013
Not: Bu arada, emekli olunca herkes balık tutacak…Şimdiden tutanlarla beraber olalım…(!)
Emrah Bekci 2Kayıt Tarihi : 30.10.2013 18:56:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!