Ceviz kabuğu ve Düşbebekleri

Ve kuyusunda yükseliyor, tren rayı hattının vagonlar arası bölmelerinin tekinde..
yücelirken kuyudaki su yükseldikçe ani getiren bu hava akımıyla....
Yükselirken su, tepesine yaklaşılınıyor kuyunun: işte orada var
yeni bir savaş, ya da yeni bir barış -ebedi- ellerin kazdığı
Ve kazdığı, yükselttiği bu: köpüren duru
aynasında boyutun zaman olmadığı
adım boğumları'nda...

Düş bebekleri
çalkalandı
o ceviz kabuğu içinde.
Sanki sular kudurdu,
salladı tüm bir küre evreni -
o firavun'un uçarak uzaklaştığı..
antik Mısır gemisi güvertesinde...
tahta yığını devasa kumul yığınının ilettiği....
Yılanlar bile çukurunda sokamazdı o firavun'u,
özel kokular sürünerek altettiği...
- Sular, koca
dağları ada yaparkendi,
fikirleri kendileriyle güreş
tutacaktı az sonra;
kıyıları da dalgalar dövüyordu.
Gece bitmiş, güneş de
görünmeye nazır bekliyordu.
kıyılar batmaya hazırlanıyordu.
Kamaralarına çekildi düş bebekleri;
işte, izlediler denizin altını.
Hayret içinde kafa yorarken,
neden alamadıklarına
mamut'u ve böceği burada yan yana!
bundan isimleri düş bebeği oldu.
Ama yok olmaların
ardından,
yeni yaratılar
asla durmayacaktı.

Hava biraz durulmuştu, sular ayıldı.
Şuur, bilinçaltına yetmedi yine de,
ya da yetemedi, ya da yetemedi...
ardından tekrar kopkoyu bir fırtına kudurdu,
ama onlar eskisinden de, bundan mutlu oldu!
Halbuki, meşhur albatros bile
görünmemişti, onları uyarmaktan yana,
kendisi için....
Sonra üçüncü, arkadaşları o ikisinin
çıktı güverteye, otomatiği devraldı;
dümene, cansiperane! ! dalgalar kartal irtifasıydı!
Masalın içindeki aylak ceviz kabuğunda
düş bebekleri; kamaralarındaki
çikolatasından yedikten
sonra oyuncak evin,
şerbet yapan
da onların
elleri.