Ceviz Hikayesi Şiiri - Murat Kayalı

mutluluk
varliginda tükenmez sanki
ufak bir cocugun avuclarina sigmayan akide sekerleri gibi
tatli

ask
bir bayram yeri
atlikarincalarin dönmelerinin hic bitmedigi
ebedi

sen
gözümün bebegi
sen
dar gönlümün genis nefesi
sen bende her ikisi

varligin
dayandigim yoklugunun bedeli
yalnizligin borcu ödendi
sana gecmisimden bir hikayeyi
anlatmadan edemiyecegim

“avuclarimda taze ceviz lekeleri
saklayamam ellerimi
yalanyamam gögsümdeki bereleri
mintanimin kopuk dügmeleri ele verir beni
agactan düstügüm, her halimden belli“

söylediklerim belki bir ceviz kabugunu doldurur
ama cevizin kabugu ne kadar kuruysa
icindeki ceviz o kadar olgundur
ve bir insan ne kadar cok düstüyse
o kadar cok tutunur

biliyorum
sussamda anlardin
ve
bulurdun
sen beni
kör bir tirtilin yesil bir yapragi buldugu gibi

cünkü
yüregim
her zaman ele verir beni