Şu bizim Kurtuluş’tan ceviz aldım bin adet
Biraz yedikten sonra, saydım bini bulmadı
Güvenmemek mi? asla yoktur bende bu âdet!
Bugün bir daha saydım yine dünü bulmadı
Birkaç cevizli börek, birkaç tepsi baklava
İncir dolmalarını doldurttum tava tava
Dediklerim doğrudur yapmıyorum martava
Suç meydandadır lakin sahibini bulmadı
Gün günü eksiliyor yedikçe üçer, beşer
Bu acayip duruma pir olan bile şaşar
Ziyanı karşılamak elbet satana düşer
Bir bityeniği var da, sebebini bulmadı
Ya satıcı suçludur veyahut ta aracı
Suçu kabullenen yok, tabi gerçekler acı
Gidip, o ikisinden olacağım davacı
Gönderdiğim dilekçe adresini bulmadı
Sanırım aldatıldım, hile girdi hesaba
Bu çuvalda bir hâl var, tılsımlı mı acaba?
Bir gece şüphelendim boşalttım başka kaba
Evde periler mi var, dedim, cini bulmadı
Başım döndü saymaktan, yaktılar çıra gibi
Bu hesabı yapamaz maliyenin kâtibi
Koskoca bir çuvalın ne tez göründü dibi
Ne yaptıysam cevizler senesini bulmadı
Hiçbir kimse görmedi cevizi böldüğümü
Uğrun uğrun sevinip, içimden güldüğümü
Dişime vurur muyum elimdeki düğümü?
Dava ortada kaldı, gelip beni bulmadı.
2009
Mehmet PostallıKayıt Tarihi : 24.12.2009 01:10:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
İstanbul'da ikamet eden değerli Ağabeyim Fazlı Karaman 1000 adet ceviz alır memleketi olan Yahyalı'dan, cevizleri aldığı şahıs çok yakın bir arkadaşı olduğu için, cevizler eksik çıktı diye şaka yapmaktadır. Tabi ki ben satıcıyı da, alıcıyı da seviyorum, selam ve saygılarımla...
gurbetten sılaya selam ve dua ile...
TÜM YORUMLAR (1)