Ceviz Ağacının İsyanı Şiiri - Yüksel Türk

Bir ceviz ağacı vardı,
Uzayıp boylanmıştı.
Her geldiğimde bana
Şunları anlatmıştı;

“Serpilen dallarımdan,
Yemyeşil yaprağımdan
Rahatsız oluyorlar
Burdaki varlığımdan.

Fırsatını bulacaklar,
İcabına bakacaklar.
Geldiğinde zamanı,
Bedenime kıyacaklar.

Oysa yaşayacaktım,
Çocuklar gölgemde
Oyunlar oynayacak,
En güzel meyveleri
Onlara sunacaktım.

Ocağımı yıkarlarsa,
Köklerime kıyarlarsa,
Vallahi davacıyım
Allah'ın huzurunda.”

Yıllar sonra uğradım;
Kurumuş odun olmuş.
Bunu yapan her kimse,
Ne acayip bir kulmuş!