Ceviz Ağacı Şiiri Şiiri - Bedirhan Altın

Köşe başından mermer yüklü bir kamyon geçti
Dağ bayır dümdüz geçti gitti.
Taş olmuştu tüm duygular,
Yokluk, edep ne çare
Gökyüzü çarşafını yırttı, bitti.
Ah o bitip tükenmez rüzgarlar
Bahçesinde kalmış ceviz ağacı biçare.
Özlemden buruşmuş tüm tenler
Bahçe adım adım kırk bir pare.
Kuşlar yalnız dallarına konsun,
Etmesin bu dünyada seni divane.
Daha özlem eseceksin püfür püfür gurbetlere,
Sende ağlıyor musun sanki?
Yoksa bırakıp gitti mi karşındaki ahlat ağacı?
Seni de mi attılar tüm ihanetlere.
Gölgende kaldı mı çocuk çığlıkları?
Hala her sabah önünden dağılır mı mektep?
Nerde tüm yok oluşlardan koruyan gövden
Üzme kendini, kökün evleri oynatır yerinden,
Yeter eğdiğin boynunu bensiz…
Uyan bir şair kondu dallarına,
Haydi durma met et!