Ceviz ağacı Şiiri - Ayşe Adlım

Gesi'nin en büyük ceviz ağaçlarındandı. Sahibi uzun uzak demez, yaşlandım güçsüzüm demez her gün bağa gider, onun altına oturur, kalkar çalışır, gelir yine onun altında dinlenirdi. O yaşlı adam öldü. Karısı onun gibi hergün gidemedi bağa. Cevizin yaprakları yavaş yavaş sararmaya başladı. Yaşlı kadın da öldü. Biz her gün gidemedik, onlar gibi sevgi veremedik. Bir gittiğimde gördüm ki, artık kurumaya yüz tutmuş. Biz miydik suçlu, yoksa o da mı yaşlanmıştı.