Ceviz ağacı Şiiri - Ahmet Yüksel Şanlıer

Dereye kök salmış, ceviz ağacı
Hiç durmaz su içer, çağlak yerinde
Kum gibi meyveyle, dolmuş dalları
Girmiş de yüzerdir, suyun içinde

Cevizin dalları, sarksa yerlere
Yol vermez altından, gelip geçene
Geçersen altından dalgın gününde
Dağ olur o dallar, senin gözünde.

Bağlara giderken, bağlar yolunda
Teyinler görürsün, ceviz dalında
Yatmış’ da uyursan, bir dal altında,
Teyinler dans eder, gelir üstünde.

Yatmışsan dibine, sermiş heybeyi
Uykuna tat katar, ceviz gölgesi
Oymayken yenmişse, ceviz dişleri
Tatlanır damağın, ceviz dibinde.

Cevizin altına, evlek çekerler
Sırayla ülübü, darı ekerler
Buraya eksek’ de, olmaz demezler
Ot olur emekler, ceviz dibinde.

Cevizden yapraklar, düşse yerlere
Gazel der geçersin, basıp üstüne
Batırma yapmışsan, ceviz içiyle
Hiç miden dolmazdır, yersin yedikçe.

Cevizler olmuş’ da, çıkıp silkerken
Toplanır yerlerden, karga görmeden
Cevizler dallardan, eylül gelmeden
Düşmezdir dibine, daldan silksen’ de.

7 Temmuz 17
Ahmet Yüksel Şanlı er