Toprağın koynundan çıkan küçük bir fidandım.
Toprak anamdı,köklerimi devamlı emziriyor,.
Beni besliyor büyütüyordu…
Ben ise dolu dizgin gelişiyordum!
Günden güne mavi ufuklara yükseliyordum.
Her gün toprak anam bana ninniler söylüyordu:
Küçük fidanım büyüsün tomurcuklar açsın, ninni…
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Güzel bir kurgu ve güzel bir anlatım. Çok beğendim dizelerinizi..Kutlarım.
Selam,
iyiki sizler varsinizda (farkli, ilginc, orjinal) siir okumanin zevkini doya doya yasayabiliyoruz...
Bu guzel calismalarinizin devamini dilerim.
Amsterdam'dan selamlar,
abdullah konuksever
tebrikler...
Bu şiir ile ilgili 3 tane yorum bulunmakta