Ceviz Ağacı Şiiri - Murat Akbaş

Küçüğüm;
Bir ceviz ağacı vardı.
Bir de ben...
Ne mutluyduk bahçemizde,
Çok küçüktü, ben de;
Birlikte büyüdük, serpildik.
Yazın gölgesinden;
Sonbahara doğru meyvesinden;
Kışın yalnız, çıplak ve yalın...
Sadece gölgesiyle;
Dimdik ve özgür...
Kökleri ile bağlı toprak anaya;
Sevgi ile göklere uzanır...
Yağmur ile coşar...
Çoçuklarla oynar...
Hırpalanır ama hiçbir zaman kızmaz...
Yalnız kaldığı günlere nispet
Sevgi ile çağlayanlar gibi coşar...