Yıkılma Gönül Şiiri - Yusuf Şeker

Yıkılma Gönül
Çevirme yüzünü, bir sağa, bir sola.
Gönlünde vesvese kalmasın, gönül.
Ne garip dünyada, ne ukbâda ola,
Mâh yüze acı yel vurmasın, gönül.

Rüzgârla karın doymaz, bilesin.
Âlem bizim değil, sığınak istersin.
Yanan bağra konuk olmak istersin,
Gel sığın, dalını el kırmasın, gönül.

Bir dertli çeşmesin, suların çağlar.
Gelip geçen yolcu, içmeden kanar.
Fukara kazanda pişerken ağlar,
Suyun tende buhar olmasın, gönül.

Doğru sözü atmayasın yabana.
Dertler yoldaş olur bir ömür sana.
Bunca derdi, gamı sırta sarana,
Bir yudum su ver, yanmasın gönül.

Geceler sırdaşın, gündüzün suskun,
İçinde bin yangın, yüzünde durgun.
Nice sevdalardan kaldın da yorgun,
Yıkılsa da dağlar, yılmasın gönül.

Kırılmış aynada yüzünü arama,
Her bakan göz değil, görmezse ama.
Maziyi gönlünde zincire sarma,
Serbest uçsun, kuşun olmasın gönül.
Yusuf şeker..