Ey Kaptan, Kaptanım!
Ey Kaptan, Kaptanım! Korkulu yolculuğumuz bitti;
Gemi bütün tehlikeleri atlattı, zafer bizim.
Çan sesleri duyuyorum liman yakın, halk sevinç içinde,
Gözler gururlu ve cesurca dosdoğru ilerleyen gemimizde:
Ama ey kalp! Kalp! kalp!
Ey kanayan kırmızı damla,
Kaptanım şehit olmuş,
Buz gibi, güvertede yatıyor.
Ey Kaptan! Kaptanım! kalk ve çanları dinle;
Kalk! bayrak yarıya çekildi borazan senin için çalıyor;
Senin için bu çelenkler, çiçekler bu kalabalık senin için;
İşte Kaptan! sevgili baba!
Başını koluma daya;
Bu bir rüya böyle güvertede,
Şehit düşüp, buz gibi olman.
Kaptanım cevap vermiyor, dudakları soluk ve sessiz;
Babam kolumu hissetmiyor, nabzı atmıyor;
Korkulu yolculuktan zaferle amacına ulaşan;
Gemi demirledi sağlam ve selim, yolculuk bitti görev tamam.
Sevinin ey sahiller ve çalın ey çanlar!
Ama ben Kaptanımın şehit düştüğü yerde,
Güvertede üzüntülü adımlarla dolaşıyorum.
Walt Whitman
Çeviri: Meneviş Köylü
Meneviş KöylüKayıt Tarihi : 6.2.2013 15:36:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
son derece başarılı birikimlerinizi
gün ışığında okuyucusuyla buluşturmanız
mükemmelin üstünde .
okuyup da kutlamamak elde değil
yürekten yüreğini kutlarım
yeni paylaşımlarda buluşmak üzere
yine beklerimi
Sevgi ve selamlarımla:))
şiiri okuyunca Titanik filmi geldi aklıma...gemisini terketmeyen kaptanlara selam olsun diyerek...selam ve sevgiler efendim...
TÜM YORUMLAR (6)