Çeviri Şiir: Robert Frost / Gidilmeyen ...

Robert Frost'un bir çok yorumlar,denemeler yazılmış bu çok ünlü şiir bir bakıma hayat öykümüzü özetler. Hayatımızda her zaman belli noktalarda durup düşünmemez gerekir. Alınacak karar son derece ciddidir ve çoğu kez bir daha da geri dönüş olmayacaktır. Çoğu kez de geçmişte aldığımız kararlara içten içe ne kadar hayıflansak da,yapılacak bir şey yoktur; bir karar verilmiştir ve bir yol seçilmiştir. Artık o yoldan geri dönüp,her şeye yeniden başlamak imkansız gibidir. Evet, hayatta hayatımızın kararı diyebileceğimiz anlar vardır, dikkatli karar verelim, sonra pişman olmayalım...Ama ne yaparsın..KADER,deriz, bir çok şeyi sineye çekeriz. Aslında alınan kararlarda kimlerin etkisi vardır? Acaba aldığımız karar gerçekten kendi kararımız mıdır, yoksa aslında bize empoze edilmiş bir karar mıdır? Hep bunun sorgularız. Kendi kararımız dediğimiz, kararlarda bile, çoğu kez başkalarının gölgesi vardır. Etkiler altındayız. Kendimizi özgür sandığımız anlarda bile, kulak arkamıza fısıldıyan birilerinin olduğunu (dikkat edersek) farkederiz. Kendi kararlarını özgürce veremeyen insanlarsa. özgür değildirler. Kendilerine fısıldanan (veya gizlice emredilen) şeyleri yapar onlar. Özgür müsünüz, öyleyse kendi yolunuzu kendiniz seçiniz. Kolay değil mi? Elbette değil. Hayat kolay değil çünkü..Baksana,aslında her adım başında bir karar vermek durumundayız. Bu, başağrısı değilde nedir..Aslında, bazen bizim yerimize bir başkasının karar vermesi hoşumuza da gider. Çünkü 'karar vermek' zordur; sorumluluk ister. Başkaları bizim yerimize karar verir, yolu o seçerse, biz, güya sorumluluktan kurtuluruz. Ama işin aslı öyle değil. Biz karar vermezsek, suçu da yüklenmiş oluruz. Ve bazı durumlarda bütün bir ömür boyu aldığımız kararlardan, seçtiğimiz yollardan dolayı acı çekeriz. Bu seçilen yol çoğu kez, bir dünya görüşü, bir hayat biçimi, bir giyiniş şekli olabilir..Bunun için bizim yerimize karar verilmiştir,biz sessizce uyarız, veya benimsediğimizi sanırız..Oysa açık yada kapalı bizim yerimize karar verilmiştir, ve biz uygulamayı yapmak durumundayız. Aslında insan, kendini özgür sanar, davranışlarını, kendisi yaptığını sanar, ama aslında, o davranış biçimi bizim yerimize seçilmiştir, empoze edilmiştir,bize rolümüzü sessizce (bir koyun gibi..) oynamak düşer..Onun için insanların çoğunluğu sessiz ve derinden çobanın kendileri için seçtiği yoldan gidiyorlar.Ve niçin o yoldan gittiklerini bilmiyorlar.Sadece gidiyorlar. Oysa insan olmak seçmek demektir, kendi istediğini özgürce uygulayabilmek demektir. Ama insanların %99'u düşüncelerinde hiç de özgür değildir. Aslında özgürlük, ağır bir yüktür ve sorumluluktur. Onu ancak insan olanlar taşıyabilir. İnsan olmayanlar, bir çobanın kendileri için seçtiği yoldan yürüyüp giderler. ve hayatın, niye yaşadıklarının farkında bile değildirler. Aslında bir fark yaratanlar, insan gibi, insanca, tek başına kararlar alanlar tarafından yaratılır. Onlar kendi yollarını kendileri tayin ederler. Kimseye hesap vermezler. çünkü daha önceden kendi içlerinden, kendi kendileriyle hesaplaşmışlardır. Bunun hesabını kendilerine vermişlerdir.Özgür insanlar, KORKUSUZCA YOL ALIRLAR. Yukardaki şiirin İngilizcesi: THE ROAD NOT TAKEN Two roads diverged in a yellow wood, And sorry I could not travel both And be one traveler,long I stood And looked down one as far as I could To where it bent in the undergrowth. Then took the other,as just as fair, And having perhaps the better claim, Because it was grassy and wanted wear, Though as for that the passing there Had worn them really about the same. And both that morning equally lay In leaves no step had trodden back. Oh,I kept the first for another day: Yet knowing how way leads on to way, I doubted if I should ever come back. I shall be telling this with a sigh Somewhere ages and ages hence: Two roads diverged in a wood,and I I took the one less traveled by, And that has made all the difference. ............................Robert Frost (1916)