Üç hafta geçti,savaşçılar gitti
tekrar dönerek kabus dolu alana
yerimizi bulduk, yeniden gördük ki
asker uzanmış yatıyor güneş altında.
Onun somurtkan silahının namlusu
şimdi gölge yapıyor.Geçen gün
gelirken, benim tankımı vurdu
şeytanın ortaya savurduğu.
Bak. İşte çukurunda bir makinelinin
artık onursuz resmiyle kız arkadaşının
yatıyor. Steffi Vergissmeinicht’miş adı
arasına koymuş Gotik yazılı bir kitabın.
Onu gururla seyrediyoruz
kibri kırılmış,yaptığını ödemiş
çürüyüp giderken toprakta
silahı dimdik duruyor ayakta.
Fakat o kız bunu görse ağlardı
üzerinde nasıl kara sineklerin uçtuğunu
kağıtlaşmış gözünün üzerindeki toprağı
bir mağara gibi açılmış karnını.
Burada sevgililer ve katiller karıştılar
bir zamanlar bir vücut bir kalptiler
askeri yalnız koyan ölüm
sevgiliye de ebedi acı bıraktı.
…………Keith Douglas (1920-1944)
…………(Çeviren:Erdal Ceyhan)
Kayıt Tarihi : 22.4.2010 05:43:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Yukardaki şiirin İngilizcesi: Forgetmenot Three weeks gone and the combatants gone returning over the nightmare ground we found the place again, and found the soldier sprawling in the sun. The frowning barrel of his gun overshadowing. As we came on that day, he hit my tank with one like the entry of a demon. Look. Here in the gunpit spoil the dishonoured picture of his girl who has put: Steffi. Vergissmeinnicht. in a copybook gothic script. We see him almost with content, abased, and seeming to have paid and mocked at by his own equipment that's hard and good when he's decayed. But she would weep to see today how on his skin the swart flies move; the dust upon the paper eye and the burst stomach like a cave. …………Keith Douglas (1920-1944)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!