Katı bir keman gibisin,donmuş bir ışık
yüksek keskin kayalarda sessizce yaşamış
boğazdan gelmeyen sesin, karanlık ve derin
gelir geçer ve işler insanın içine serin.
Düşüncelerin sonsuz uçuşlardaki karlar
beyazlığın zaferi senin özel seçkin
görüntün sönmüş ateşi ve firuzeleri yakar
kalbin, özgür bir kumru, sonsuz bir gurur..
Söyle şarkını vahşi rüzgarlarla birlikte özgürce
çılgınca söyle,mis kokulu sabah ezgilerini
bir ışık kümesi, kırılgan bir lale gibi.
Gündüz ve gece geçer, kalır sonsuz bir acı
hem yaralı hem üzgün, kalır bir kıyıda
öreriz bir tutam elem çiçeğini,boşu boşuna.
...............Federico Garcia Lorca
...............(Çeviren: Erdal Ceyhan)
Kayıt Tarihi : 28.5.2010 03:16:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
For Mercedes in her flight You are a stiff viola, frozen light on sharp high rocks accustomed to no noise, voice with no throat, this dark and mellow voice that sounds through and penetrates inside. Your thoughts are shifting snow in endless flight. The glory of the whiteness is your choice. Your profile burns cold fire and turquoise. Your heart, is a free dove, a lasting pride. Sing now with wild winds that blow so freely, the fragrant morning melodies, insane, a hill of light, a wound of Easter lily. The day and night would pass, the endless pain stays in the corner, whilst sad and chilly we weave a wreath of anguish, all in vain. .............................................Federico Garcia Lorca
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!