RICHARD CORY
Ne zaman ki Richard Cory yola çıkardı
Biz insanlar dizilir ona bakardık
Baştan aşağı, inanırdık,tam bir kibardı
Tertemiz yüzünü ve inceliğini kıskanırdık.
Her gün,her zaman sakin görünürdü
Konuştuğu zaman tam bir insandı
Fakat yine kalplerimiz hızlı atardı
Sokaklarda gezinip,'Günaydın' dediğinde.
Evet zengindi, karundan bile zengin
Her bakımdan eğitilmiş bütün inceliğiyle
Görkemli derdik, her şeyi var derdik
Onun sahip olduğu şeylere ermek isterdik.
Böyle çalıştık durduk,bir ışık doğacak diye.
Nice günler yiyeceksiz, lanet ettik kara somuna
İşte o Richard Cory, sakin bir yaz gecesinde
Evine gitti,sıktı kurşunu kafasına.
.......................Edwin Arlington Robinson (1897)
.......................(Çeviren:Erdal Ceyhan)
Yukardaki şiirin İngilizcesi:
RICHARD CORY
Whenever Richard Cory went down town,
People on the pavement looked at him:
He was a gentleman from sole to crown,
Clean favored,and imperially slim.
And he was always quietly arrayed,
And he was always human when he talked,
But still he fluttered pulses when he said,
'Good-morning,' and he glittered when he walked.
Arıd he was rich-yes,richer than a king
And admirably schooled in every grace;
In fine,we thought that he was everything
To make us wish that we were in his place.
So on we worked,and waited for the light,
And went without the meat,and cursed the bread,
Anıd Richard Cory,one calm summer night,
Went home and put a bullet through his head.
......................Edwin Arlington Robinson (1897)
Erdal CeyhanKayıt Tarihi : 2.4.2010 06:56:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Richard Cory, aynı zamanda bir didaktik şiirdir. Bir ders vardır sonunda; bu ders biraz belirgin değil gibi görünebilir. Fakat, hayatın oynadığı oyunlar ve getirdiği durumlar her zaman açıkça anlaşılamaz; hayat bazen gizemlidir. R.Cory, zengin asil bir insandır, çevresinin fakir,gariban takımı ona büyük bir hırsla, tamahla bakarlar, keşke onun gibi olabilsek, derler. Çünkü Cory'nin dıştan görünen yüzü insanlara çok çekici gelmektedir ve onun hayatınına özenenler çoktur. Fakat öyle bir adam,niçin bir gün evine gider ve kafasına bir kurşun sıkar. Demek ki mutlu görünen insanlar her zaman mutlu değildirler. İnsanlar, kendi dramlarını kendileri yaşarlar. Çoğu kez bu dıştan görünmez. Bazı insanların kendilerini öldürmeleri, anlaşılabilir..Para sıkıntısı,ekonomik durum falan filan..Ama bazı insanlar..Onlara ölümü hiç yakıştıramayız. Ama ölürler. Nedenini anlamak için belki onların romanını okumak gerekir..
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!