Helak oldu şair! Haysiyet esiriydi.
İftiraya kurban gitti.
Göğsünde bir kurşun, intikam arzusuyla,
Mağrur başı eğik şimdi! ...
Şair ruhu kaldıramadı,
Aciz itham ayıbını.
Alem yargısına baş kaldırdı.
Yalnızdı hep.. ölü şimdi!
Öldürüldü! Neyine hıçkırıklar.
Boş övgü korosu kime?
Acınacak gerekçelere
Kader fermanı devrede!
*
*
Ey acgözlü kalabalıkla, taht çevresini saranlar.
Özgürlüğün, Deha, Şerefin cellatlığını yapanlar.
Kanun gölgesinde sinsice bekleşirken sanırsınız,
Karşınızda adalet yok, hak hep sussun istersiniz!
Lakin, vardır Tanrı Adaleti de.
Bilesiniz çirkef sırdaşları!
Korkunç bir adalet bekler sizi.
Altın şıngırtısına duyarsız,
O niyeti, icraatı bilendir!
İşte o an kırıcı lafların,
Size bu kez yararı dokunmaz.
Ve o anda bile tüm kara kanınızla
Ulu, şair kanı aklanamaz!
Mihail Lermontov
1837
Çeviri: Melaike Hüseyin
Melaike HüseyinKayıt Tarihi : 14.3.2012 09:48:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiir, Rus edebiyatının romantizm dönemi temsilcilerinden şair ve yazar Mihail Yuryeviç Lermontov'a (1814-1841) aittir. Lermontov, Rus edebiyatında Kafkas temasını en geniş işleyen yaratıcılarındandır. Edebi mirası, Rus şiiri için son derece büyük öneme sahiptir. Mihail Lermontov'un bu şiiri, şair Aleksandr Puşkin'in (1799-1837) ölümü karşısında duyulan öfke dolu düşünceleri dile getirmektedir. Burada şirin sadece bir bölümü sunulmuştur.
Погиб поэт! — невольник чести, —
Пал, оклеветанный молвой,
С свинцом в груди и жаждой мести,
Поникнув гордой головой!..
Не вынесла душа поэта
Позора мелочных обид,
Восстал он против мнений света
Один, как прежде... и убит!
Убит!.. К чему теперь рыданья,
Пустых похвал ненужный хор
И жалкий лепет оправданья?
Судьбы свершился приговор!
..................................
..................................
Вы, жадною толпой стоящие у трона,
Свободы, Гения и Славы палачи!
Таитесь вы под сению закона,
Пред вами суд и правда — всё молчи!..
Но есть и божий суд, наперсники разврата!
Есть грозный суд: он ждет;
Он недоступен звону злата,
И мысли и дела он знает наперед.
Тогда напрасно вы прибегнете к злословью —
Оно вам не поможет вновь,
И вы не смоете всей вашей черной кровью
Поэта праведную кровь!
TÜM YORUMLAR (1)