Kutsal mabet kapısında
Avuç açmıştı sadakasına.
Cılız, can çekişen bahtsız sefil,
Aç ve susuz... ve ıstırabında.
Dilendiği bir tek lokma ekmek,
Bakışında canlıydı ıstırap,
Biri ise, uzattığı o eline
Bir taş bastı, çekinmeden, fakat...
Ben tıpkı o, yalvardım aşkına
Acı gözyaşlarım ve özlemimle.
Ve tıpkı o, en pak duygularım
Kandırılmış oldu, sonsuza dek, seninle!
Mihail Lermontov
1830
Çeviri:
Melaike HüseyinKayıt Tarihi : 14.8.2011 18:06:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Bu şiir, Rus edebiyatının romantizm dönemi temsilcilerinden şair ve yazar Mihail Lermontov'a (1814-1841) aittir. Lermontov, Rus edebiyatında Kafkas temasını en geniş işleyen yaratıcılarındandır. Edebi mirası, Rus şiiri için son derece büyük öneme sahiptir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!