Açın şu zindanımı,
Verin gün ışığını,
Kara gözlü dilberi,
Kara yeleli atı.
Bir kere nasip olsa
At binmek gök ovada.
Hayatı, özgürlüğü
Tıpkı bir yabancıyı
Yakından görebilsem.
Verin bir ahşap kayık.
İskemlesi köhne, çürük.
Fırtına görmüş bezli,
Gri, yıpranmış yelkenli.
O zaman tek başıma
Açılır denizlere,
Umursuz yapayalnız,
Engin deryada ıssız,
Coşkulu fırtınada, sevinirdim
Azgın dalga kaprisine.
Heybetli saray verin.
Çepeçevre bahçeleri yemyeşil.
Ağaçların gölgeleri altında
Kehribar sarısı üzüm yetişsin.
Fıskiyesi durmaksızın
Mermer salonunda çağlasın.
Cennet hayalleri içinde,
Suyun serin buğusuyla
Uyutup uyandırsın beni.
Mihail Lermontov
1832
çeviri:
Melaike HüseyinKayıt Tarihi : 16.12.2012 03:33:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiir, Rus edebiyatının romantizm dönemi temsilcilerinden şair ve yazar Mihail Lermontov'a (1814-1841) aittir. Lermontov, Rus edebiyatında Kafkas temasını en geniş işleyen yaratıcılarındandır. Edebi mirası, Rus şiiri için son derece büyük öneme sahiptir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!