V
On yedi aydır feryat ediyor,
Seni eve çağırıyorum.
Celladının ayaklarına da kapandım,
Sen hem oğlum hem de felaketimsin.
Herşey sonsuz bir kargaşa içinde
Ve ben kimin hayvan, kimin insan
Olduğunu artık çözemez oldum.
İnfazını bekleyişim
Daha ne kadar sürecek,
Öngöremiyorum.
Görkemli çiçekler etrafta, çan sesleri
Ve hiçbir yere uzanan ayak izleri.
Koskoca bir yıldız, gözlerimin içine
Bakarak, yakın bir ölümü vaat etmekte.
Anna AHMATOVA
1939
Çeviri:
Melaike HüseyinKayıt Tarihi : 2.4.2010 02:34:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Oğluna yönelik haksız suçlamaları ve dönemin sıkıntılarını dile getiren “Requiem” eseri çarpıcı bir biçimde yaşadıklarını yansıtır. Rus şaire Anna Ahmatova bu eserin önsözünde “Yejovşina döneminin korkunç yılları sırasında Leningrad’ta on yedi ayımı hapishane kuyruklarında geçirdim. Günlerin birinde sıradan bir kimse beni “tanıdı”. O zaman arkamda durmakta olan, ve hiç kuşkusuz adımı hiç bir zaman duymamış olan mavi gözlü bir kadın, o dönemde hepimize has bir durgunluktan silkelenerek, kulağıma: “Peki bunların hepsini anlatabilir misiniz? ”, diye sordu. “Anlatabilirim”, deye cevap vermiştim, diye yazar. Metin ve şiir çevirisi: Melaike Hüseyin.
Bunlar güzel,fakat sizin edebi yapınız ve birikiminiz daha büyü eserler kotarmanıza yetecek güçtedir. Daha çok cesaret lütfen.
TÜM YORUMLAR (1)