Cevheri sarrâf derki ; Şiiri - Saime Kucuk

Cevheri sarrâf derki ;
Dağdaki çiçeğini kokusunu koklamak için hırpalayıp boynunu bükmeyeceksin,
Evindeki gülün Dikeni battıkça,
Köksüz sandığın yaban çiçeklerinin
yeşillini, rengini cazibesini, kokusunu merak edip,
o yola dalmayacaksın.
El bahçesindeki hoşmudur deyip
Kendi bahçenle kıyaslamayacaksın.
Benim Tavuğum, benim çücüĝüm
Benim çittim
benim çiçeğim,
benim güzel kokulum derken
Elin çittini de geçmeyeceksin.
Kendindekilerin kiymetini bilmek için,
Ellerin bahçelerinde gezip eğlenip
kendi çiçeğin ile kıyaslamayacaksın, başka çiçeklere ezip , gezip hem ele hem evedekine benimsin güzelim demiyeceksin.
Birgun bir bülbül
Birgün bir serçe
Belki de bir karga !..............Benim dediğin Ağacın
Dalarina konunca
Kıskançlıkla o benimdi demiyeceksin.
Duvarlarını yüksek örsen de
Bülbülelere, kargalara kartalara, sincaplara
Evini yuvanın yerini belli etmeyeceksin.
Her kurt kendi bahçesinden sorumlu, her kuş kendi yuvasından
Kendi bahçenin efendisi ol
Her çiçeğin kokusu, rengi, cazibesini ölçmeyi de biz Cevheri sarrâflara bırak senin de degerini biz biçeriz ,
Onalarin kendilerine verdiği değeride